ငါမ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္လိုက္တယ္
အၿမင္အာရံုအေမွာင္က်သြားတဲ႕ေနာက္မွာ
ဘ၀တစ္ခု…
ေလာကနဲ႕အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေနတဲ႕ဘ၀တစ္ခု
အဲ႕သီးၿခားဘ၀ေလးထဲမွာ
ငါ႕ခ်စ္ၿခင္းေတြကို အသြင္ေဖာ္ဖို႕
နွလံုးေသြးေတြကို မင္ရည္အၿဖစ္နဲ႕စီးဆင္းလိုက္တယ္….
ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႕တနင္႕တပိုးထမ္းထားရတဲ႕အေတြးေတြက…
ဆိုင္သူမသိတဲ႕ကဗ်ာေတြအၿဖစ္နဲ႕
အလြမ္းအိမ္ေလးတစ္အိမ္ကိုေဆာက္တယ္….
ခ်စ္တယ္…ခ်စ္ၿခင္းဆိုတာကိုဘာမွန္းမသိပဲ ငါခ်စ္တယ္…
လြမ္းတယ္…မပီၿပင္ေတာ႕တဲ႕ သံေယာဇဥ္တစ္ခ်ဳိ႕နဲ႕
ငါလြမ္းတယ္….
ငါ႕အလြမ္းတိုင္းၿပည္မွာ ..
ေခာတ္ဆိုတာမရွိဘူး….
လူတန္းစားဆိုတာမရွိဘူး…
ဘာသာေရးခြဲၿခားမွဳဆိုတာမရွိဘူး…
ပင္႕ကူမွ်င္လို႕ရွုပ္ရွပ္ခပ္ေနတဲ႕
ဆက္သြယ္မွဳကြန္ယက္ေတြမရွိဘူး
မ၀ံ႕မရဲခုန္ေနတဲ႕ စည္းခ်က္မမွန္ ရင္ခုန္သံေလးက
သူနဲ႕ငါ႕ၾကား ဆက္သြယ္ေပးတယ္….
ငါကိုယ္တိုင္ပိုင္တဲ႕ ငါ႕အခ်စ္တိုင္းၿပည္မွာ ..
မိုင္တိုင္ေတြၾကားက ကြာဟမွဳေတြမရွိဘူး
ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႕ စကားနွစ္လံုးၾကားမွာ
သူသာၾကားေစနိုင္တဲ႕ ငါ႕ရင္ခုန္သံတိုးတိုးေလးေတြရွိတယ္…….
ဆိုင္သူလက္မခံတဲ႕
အဲ႕ဒီခ်စ္ၿခင္းေတြတစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႕
ငါ…ေမွ်ာ္လင္႕ၿခင္းလမ္းဆံုးကို ေမွ်ာ္ၾကည္႕မိတယ္…
ေတြ႕လိုက္၇တယ္….လက္လွမ္းၾကိဳေနတဲ႕ အၿပံဳးတစ္ခု
သာယာနွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတဲ႕အၿပံဳး
အနွစ္အလလ ရူးခဲ႕ဖူးတဲ႕ အဲ႕ဒီအၿပံဳးတစ္ခု..
ငါတစ္သက္လံုး ပိုင္ဆိုင္ခြင္႕ရခ်င္တဲ႕အဲ႕အၿပံဳး …..
အဲ႕အၿပံဳးပိုင္ရွင္က..
ငါ႕နဖူးမွာ အနမ္းတံဆိပ္ေလးနွိပ္ေပးတယ္
ငါဆုေတာင္းၾကည္႕ခ်င္တယ္….
ဒါ...အိပ္မက္... မဟုတ္ပါေစနဲ႕လို႕……..
0 comments:
Post a Comment