မေတာင္႕တဘူး ..မေမွ်ာ္လင္႕ဘူး …
ေလွ်ာက္သြားတဲ႕လမ္းက
ေလညႊန္ရာကိုတိမ္းခဲ႕ေတာ႕..
လြင္႕ရင္းနဲ႕ပဲ ေ၀းရတယ္
ေ၀းရင္းနဲ႕ပဲ ေဆြးရတယ္ ….
တကယ္ေတာ႕ငါဟာ …
၀ဲဂယက္ထဲက သစ္ရြက္စ ..
အေမွာင္နဲ႕အညီ ၿပာက်လာတာေတာင္ …
အဲ႕ဒီ ရသကို…..
တၿမၿမေလး တမ္း....တ, ေနတတ္တုန္း..
ေရစက္တစ္ေပါက္ရဲ႕ သာယာမွဳမွာ
လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္မိခဲ႕သလိုမ်ိဳး…..
မက္ဖူးတဲ႕ အိပ္မက္တစ္ပုဒ္လိုလည္း
ထင္ေယာင္ထင္မွားနဲ႕ အေကာင္ၿပလို႕ အရိပ္မထင္ေနတတ္တုန္း …
ဒါဟာ ….တရားေသာညီမွ်ၿခင္းပါတဲ႕ ..
ဒါေပမယ္႕
မနက္ၿဖန္ရဲ႕မိုးေသာက္ခ်ိန္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႕
ၾကယ္သိုးေတြရဲ႕ေၿခရာ ေအာက္မွာ
အခ်ိန္မတန္ပဲ အိပ္တန္းေပ်ာက္ခဲ႕ရၿပီ။
စူးရွအိမ္ ( 08:27pm, Saturday)
04 January, 2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment